Utrzymana w kolorystyce błękitów, szarości, czerwieni, bieli i barwy kremowej, pokrywająca całą nawę i sklepienie kościoła. Przewaga ornamentyki abstrakcyjnej, roślinnej, stylizowanej, nawiązującej do sztuki ludowej, z elementami nurtu historyzmu narodowego. Ściany, prawie do połowy wysokości pokryte pseudooponami, których desenie tworzą stylizowane motywy, dołem całość obiega pas frędzli, górą ciągły ornament utworzony z rytmicznie powtarzających się motywów roślinnych. W prezbiterium oraz przejściu do nawy, powtarzający się motyw orłów przepasanych biało-czerwoną flagą. Ściany nad oponami pokryte deseniem geometrycznym, utworzonym z krzyży równoramiennych, a w absydzie prezbiterium także z koron. Ponad oponami na ścianach bocznych ramion transeptu i prezbiterium – obrazy o tematyce religijnej. W ramieniu północnym: od zachodu Narodziny Dzieciątka Jezus, , od wschodu Ucieczka do Egiptu. W ramieniu południowym , od wschodu – Jezus z Marią Magdaleną, od zachodu Chrystus Uzdrawiający Chorego. W prezbiterium, na ścianie południowej Matki przyprowadzające dzieci do Chrystusa, na ścianie północnej – Chrystus Nauczający. Na sklepieniu absydy- przedstawienie Boga Ojca. Na kolebce w przejściu z prezbiterium do nawy, w owalu Agnus Dei.
