Lublin - Kościół pw. św. Wojciecha

Obraz Zesłanie Ducha Św. stanowi jeden z elementów cyklu obrazów przedstawiających Tajemnice Różańcowe, wchodzący w  skład części czwartej - Chwalebnej. Kompozycja symetryczna,  wielopostaciowa, przedstawiona na tle ciemnego wnętrza. W  centrum obrazu przedstawiono Marie, siedząca na krześle z  wysokim oparciem, z dłońmi splecionymi na piersiach, głowa lekko  opuszczona w dół. Ubrana jest w różową suknie, przepasana  sznurem, granatowy płaszcz i białą chustę na głowie. Po lewej  stronie Marii ukazana jest Maria Magdalena, częściowo zakryta  przez siedzących obok. Ubrana jest długi szary płaszcz oraz  chustę na głowie. Nad ich głowami, pośród białych obłoków  widoczna jest Gołębica Ducha Świętego. Po bokach obu kobie  zgromadzeni są apostołowie, ubrani w różnobarwne szaty.  

Tabernakulum typu szafkowego, wykonane z drewna, w  kształcie prostopadłościanu, z narożami zaakcentowanymi  pseudojońskimi kolumnami z marmoryzowanymi trzonami. Całość  jest osadzona na niewielkim, profilowanym cokoliku i zwieńczona  niepełnym belkowaniem. Kolumny umieszczone na wysuniętych z  lica postumentach, których ścianki boczne zdobią kolorowe,  czworograniaste guzy. We frontowej ściance znajdują drzwiczki,  flankowane różnobarwnymi kaboszonami układającymi się w  arkadę, pokryte polichromia przedstawiająca  Chrystusa  Zmartwychwstalego. W bocznych ściankach umieszczone są  arkady o zbliżonym opracowaniu, w których namalowano  uskrzydlone postacie aniołów.  Belkowanie tworzą: prosty architraw, półkoliście opracowany fryz pokryty ornamentem  okuciowym oraz rozbudowany gzyms koronujący, podciętym  fryzem kostkowym.

Retabulum stanowi jedyny zachowany element ołtarza bocznego, w którego centralnej części znajduje się obraz  przedstawiający św. Antoniego. Boki retabulum flankują dwie  kolumny z kompozytowymi kapitelami, wspierające odcinkowe,  gierowane belkowanie, zwieńczone mocno wyładowanym  gzymsem. Elementy belkowania podkreślone złocistym kolorem.  Trzony kolumn, w kolorze pomarańczowym, pokryte są w dolnej  części bogatym ornamentem okuciowym, przeplecionym winna  latoroślą. Na architrawie znajduje się napis po łacinie: MARIA  STELLA DICTA MARIS. TUANATO ILLUSTRI ARIS,  LUCECLARA DEITARIS QUAEPRAEFULGES CUNCTIS DATIS.  W predelli, flankowanej w dolnej części uszakami, umieszczony  jest obraz Ostatnia Wieczerza, ujęty po bokach konsolami  pokrytymi zielonymi liśćmi palmowymi.

Retabulum wraz z predella stanowi jedyny zachowany element ołtarza bocznego. W jego centralnej części znajduje się wsparta  na impostach arkada, obramiona  ornamentem  kaboszonowym, ujęta dwoma kolumnami z kompozytowymi   kapitelami. Kolumny wspierają gierowane belkowanie, zwieńczone wyładowanym gzymsem, podciętym fryzem kostkowym i wolimi  oczkami. Architraw gładki, zapewne pierwotnie znajdowała się na  nim łacińska sentencja. Trzony kolumn pokrywa złocisty ornament  okuciowy, przepleciony winna latoroślą. W arkadzie umieszczony  jest obraz przedstawiający Ukrzyżowanie, w otoczeniu Matki  Bożej, Marii Magdaleny i św. Jana Ewangelisty. Retabulum jest  osadzone na predelli, zdobionej niemal w całości trzema obrazami  - Ukrzyżowaniem oraz dwoma mniejszymi z wizerunkami św. Mateusza Ewangelisty i św. Dominika Guzmana, ukazanymi na  zlotym, sztancowanym tle. Całość flankują konsole pokryte  ornamentem okuciowym.

Predella, stanowiąca podstawę retabulum ołtarza bocznego, znajduje się po prawej stronie nawy. Ma formę niskiej ścianki,  podobnej szerokości jak retabulum, flankowanej uszakami. W jej  centralnej części jest umieszczony obraz Ukrzyżowanie, na  którym ukazani są na pierwszym planie fundatorzy oraz grupa  duchownych. Po bokach znajdują się dwa mniejsze obrazy z  wizerunkami św. Mateusza Ewangelisty i św. Dominika  Guzmana, na zlotym sztancowanym tle. Całość flankują  stylizowane konsole pokryte ornamentem okuciowym  kaboszonami. 

Ołtarz przyścienny, architektoniczny, złożony z predelli,retabulum oraz zwieńczenia. Predella płycinowa, wsparta na dwóch pilastrach (góra przechodzących w kolumny) ozdobionych akantem, główkami aniołków, kaboszonami, umieszczonymi na czterodzielnych polach. Po bokach ujęta jest esowatymi uszami z  przerzucona tkanina i zawieszonym na niej pękiem kwiatów.Predelle wieńczy gierowany gzyms. Retabulum prostokątne z obrazem Koronacja NMP w części centralnej, ujęte po bokach parami kompozytowych kolumn i dekoracyjnymi uszami. Pomiędzy kolumnami znajduje sie po 5 obrazów w kształcie tond, połączonych wstęgami, będących ilustracja cyklu Tajemnic Różańcowych. Trzony kolumn pokryte bogatym ornamentem: W części dolnej- okuciowym ze stylizowanymi kaboszonami rautami, natomiast w górnej winna latoroślą z kwiatami i owocami. Uszy o motywach wstęgowo-cegowych z wplecionymi maszkaronami i bukietami kwiatów, wieńczą góra pól-postaciowe figury stanowiące wspornik gzymsu. Na kolumnach wspiera się belkowanie złożone z gierowanego gzymsu, fryzu z ornamentem okuciowym z kaboszonami i rautami oraz gzymsu koronującego z dekoracja geometryczna. Zwieńczenie ołtarza tworzy prostokątna płycina ujęta po bokach pilastrami z liśćmi akantu i główkami aniołków oraz uszami. Płycinę wieńczy gzyms z ornamentem geometrycznym, w niej tondo - Wniebowstąpienie z rzeźbionym obramieniem. Po bokach, w tondach obrazy: Zesłanie Ducha Sw., Wniebowzięcie, nad częścią środkowa Zmartwychwstanie. Całość wieńczy prosty krzyż.

Obraz Nawiedzenie św. Elżbiety stanowi jeden z elementów cyklu obrazów przedstawiających Tajemnice Różańcowe, wchodzący w skład  części pierwszej - Radosnej. Kompozycja symetryczna, z podzialem na  trzy pary bohaterów wydarzenia, ukazana na tle fragmentów wnętrza  pomieszczenia. Na pierwszym planie ukazane są Maria i św. Elżbieta,  stojące naprzeciwko siebie i wzajemnie pozdrawiające się. Elżbieta  przedstawiona jest jako znacznie starsza osoba, ubrana w cyklamenowa  suknie, łososiowy płaszcz oraz przezroczysta chustę na głowie. Maria  ubrana jest suknie, w tym samym kolorze jak św. Elżbieta, rozwiany,  szafirowy płaszcz i chustę na głowie. Po lewej stronie kompozycji  przedstawieni są św. Józef i św. Zachariasz, pogrążeni w rozmowie i  obejmujący się w przyjacielskim uścisku. Obaj, zgodnie z Ewangelia,  ukazani są jako starcy z siwymi brodami i wydatnymi łysinami. Po prawej  stronie obrazu widoczne są dwie kobiety, przypatrujące się toczącym  rozmowom. W części środkowej kompozycji zaznaczono wąskie okno,  przez które widoczne jest morze, nad którym kłębią się szaroniebieskie  obłoki. 

Obraz Zmartwychwstanie Jezusa stanowi jeden z elementów cyklu obrazów przedstawiających  Tajemnice Różańcowe,wchodzący w skład części czwartej - Chwalebnej. Kompozycja  symetryczna, wielopostaciowa, przedstawiona na tle szarych skłębionych obłoków. Na pierwszym planie widoczny jest Chrystus wstający z grobu, ubrany w rozwiany, czerwony płaszcz oraz  perizonium. Spod rozchylonego płaszcza widoczne jest nagie  ciało, z lekko zaznaczona linia żeber i rana na piersiach. Lewa  dłoń wspiera na drzewcu pastorału, do którego przymocowana  jest biała chorągiew z czerwonym krzyżem - symbolem  Zmartwychwstania. Prawa rękę trzyma odchylona od ciała. Głowa  ukazana jest na tle świetlistej aureoli, skierowana ku górze. U stóp  Chrystusa widoczni są liczni żołnierze, z których czesé śpi,  natomiast pozostali patrzą z zaskoczeniem i przerażeniem. Obraz  utrzymany jest w chłodnej kolorystyce, przełamanej szarościami. 

Obraz – Ukrzyżowanie - kompozycja symetryczna, osiowa, wielopostaciowa. W centrum przedstawienia znajduje się Chrystus wiszący na krzyżu, na ugiętych ramionach, z głowa w koronie cierniowej, opadająca na prawe ramie. Nogi lekko zgięte w kolanach, stopy skrzyżowane, przybite jednym gwoździem. Biodra przepasane szarobiałym, rozwianym perizonium. Twarz szczupła, okolona jest brązowymi włosami i krótko przystrzyżona broda. Nad głowa Chrystusa, znajduje się titulus, pokazany na tle rozświetlonego fragmentu nieba z główkami anielskimi. U stóp krzyża klęczy św. Maria Magdalena, ubrana w czerwona suknie i złocisty płaszcz z białymi obszyciami. Tuz za nia stoi św. Jan Ewangelista, zwrócony twarzą w kierunku Chrystusa, ubrany w zielona tunikę i czerwony płaszcz, przerzucony przez lewe ramie. Po drugiej stronie krzyża stoi Maria, z dłońmi złożonymi na piersiach w geście modlitewnym. Ubrana jest w czerwona suknie | oliwkowy płaszcz z maforionem. Tło obrazu stanowi fragment pejzażu miejskiego, ze skłębionymi ciemnobrązowymi chmurami.