Bełżyce - Kościół pw. Nawrócenia św. Pawła

Puszka na stopie okrągłej, sfalowanej, na wąskim gładkim cokoliku. Część górna stopy wypukła, groszkowana z trójlistnymi bukietami winnej latorośli, pomiędzy którymi koliste medaliony z symbolami Marii i Chrystusa. Nodus gruszkowaty z plakietkami uskrzydlonych aniołków. Czara półkolista z koszyczkiem pełnym z dekoracją kwiatów i liści akantu. Pokrywa kopulasta, spłaszczona z dekoracją wicią akantową i regencyjną kratką. Zwieńczenie krzyżykiem trójlistnym na gałce i kolistej stopce. Na stopie od dołu cecha probierni warszawskiej po 1896 roku oraz znak imienny wytwórni - S. SUKERT.

Kolista, sfalowana stopa z wydzielonym cokolikiem, podzielona na cztery rezerwy , rozszerzające się ku dołowi, wypełnione liśćmi akantu , w części cokołu ornamentem roccailowym i liśćmi. Nodus gruszkowaty, dzielony kanelami pomiędzy którymi ornament koguciego grzebienia. Czasza puszki gładka.Wierzch pokrywy spłaszczony, zakończony koroną. Na brzegu stopu punca urzędu probierczego w Krakowie z lat 1806-1807.

Na owalnej, uskokowo podniesionej stopie nodus szpulowaty , na którym krzyż łaciński prosty. Ciało Chrystusa w głębokim zwisie, głowa pochylona w prawo.Pod stopami Vanitas, u góry tabliczka INRI. Spoza ramion krzyża - promienie.

Na owalnej, bogato zdobionej stopie wygięty, przewężony nodus. Krzyż łaciński o ramionach tróliścia. Ciało Chrystusa w głębokim zwisie, głowa pochylona w prawo. Nad głową ozdobna rozeta i tabliczka INRI.

Dzieciątko Jezus przedstawione na monogramie jego imienia, wśród trzech par uskrzydlonych głów anielskich, w postawie stojącej z rękami w geście błogosławieństwa. Twarz Dzieciątka cielista, włosy ciemne , szata złota. Tło marmoryzowane, szaro-zielone, fragmenty snycerskie złocone.

Na niebieskim tle, pod łukiem tęczy półpostać Boga Ojca z berłem królewski w prawej dłoni. Pod półpostacią Boga, Oko Opatrzności w aureoli promienistej  w ujęciu stalowo-szarych obłoków, wśród których z prawej – dłoń na rozłożonej księdze, z lewej – ucho. W dolnej części obrazu, na niebieskim tle – postać Anioła Stróża w żółtej szacie.

Obraz prostokątny, w ramie od góry zakończonej półkoliście. Kompozycja centralna. W środku święty Paweł z głową uniesioną do góry, podtrzymywany przez rycerza. Wokół grupa przestraszonych rycerzy biegnących w hełmach na głowie, w płaszczach czerwonych i niebieskich; z prawej widoczny jeździec na koniu. U góry ukazujący się Chrystus w obłokach, w białej szacie i czerwonym płaszczu.

Madonna w półpostaci, 3/4 w prawo z Dzieciątkiem na lewym ramieniu. Dzieciątko prawą dłonią błogosławi, w lewej – księga mądrości. Szaty i korony płaskorzeźbione w drewnie srebrzonym ( tło) i złoconym. Partie twarzy i rąk malowane olejno na płótnie w monochromatycznej tonacji brązu. Tło obrazu jednolite, niebieskie. Wzór kwiatowy na płaszczu Madonny, suknia Dzieciątka oraz obie korony złocone.

Obraz w zwieńczeniu ołtarza, w ramie owalnej. Madonna trzyma Dzieciątko owinięte w pieluszki na prawej ręce, twarz Madonny zwrócona w stronę Dzieciątka. Ubrana w szatę niebieską, na głowie biała chusta; tło obrazu brązowe.