Kłodnica - Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa

Stopa okrągła z dwoma uskokami i cokolikiem. Trzon pierścieniowy. Czara eliptyczna, gładka. Zamknięcie i pokrywa wypukłe. Na cokoliku sygnowany: Norblin CA, orzeł carski. Łyżeczka gładka sygnowana: Norblin Co orzeł carski.

przeniesione ze starego kościoła zbudowanego w 1929 r., do nowego powstałego w latach 1993. Stacje w górnej części ściany nawy kościoła; w technice oleodruku, w prostych drewnianych ramkach, pod szkłem. Droga Krzyżowa Chrystusa przedstawiona w formie 14 stacji obrazujących najważniejsze momenty w czasie marszu na Golgotę, od wydania wyroku przez Piłata, do złożenia ciała Chrystusa w grobie. Sceny początkowe cechuje ekspresja i dynamizm; w końcowych scenach na twarzach maluje się rozpacz i ból. Chrystus niosący krzyż ubrany w czerwoną suknię i niebieski obszerny płaszcz. Szaty postaci towarzyszących, w tym Maryi Matki Chrystusa, świętej Weroniki, świętego Jana, świętego Józefa w wyrazistych jaskrawych tonacjach z dominacją błękitów, czerwieni, zieleni, brązów. W scenach końcowych Chrystus ukazany z nagim ciałem okrytym białym prześcieradłem. Postacie i sceny ukazane na tle schematycznego krajobrazu.

Krucyfiks z postacią Chrystusa zmarłego w formie drewnianej, pełnoplastycznej rzeźby, zawieszony w kruchcie. Ciało Chrystusa zwisające, przybite do krzyża trzyma gwoździami. Głowa w koronie cierniowej opuszczona, skręcona w prawą stronę, nogi ugięte w kolanach. Włosy i broda długie, czarne. Perizonium wąskie, o ostrych fałdach, przewiązane z prawej strony. Modelunek anatomiczny poprawny, proporcje prawidłowe. Krzyż dębowy prosty, u góry z tabliczką w formie chorągiewki z napisem INRI.

Krucyfiks z postacią Chrystusa zmarłego, w formie pełnoplastycznej rzeźby, zawieszony w kruchcie. Ciało Chrystusa przybite do krzyża trzema gwoździami, głowa w koronie cierniowej opuszczona, skierowana w prawą stronę, nogi lekko ugięte w kolanach. Perizonium obfite, mocno udrapowane, przewiązane z prawej strony. Modelunek całej postaci opracowany bardzo starannie, proporcje i cechy anatomiczne prawidłowe. Krzyż drewniany prosty, u góry tabliczka w formie chorągiewki z napisem INRI.

Obraz olejny na płótnie, o kompozycji zamkniętej w prostokącie zwieńczonym półkoliście z uskokiem. Przedstawia świętą Teresę od Dzieciątka Jezus w pełnej postaci, frontalnie, na tle obłoków niebiańskich, z twarzą młodej niewiasty, z lekkim uśmiechem. Przedstawienie realistyczne, modelunek twarzy i rąk precyzyjny. Święta trzyma przed sobą oburącz krucyfiks w bukiecie różanym. Ubrana w biały kaptur na głowie i szyi, brązowy habit i biały obszerny płaszcz zarzucony na plecy, wokół głowy czarny welon odwinięty do tyłu. Nad postacią rozproszona gloria.

Obraz prostokątny w drewnianych złoconych ramach. Umieszczony na ścianie północnej pod łukiem tęczowym. Przedstawia scenę udzielenia chrztu Jezusowi w rzece Jordan przez Jana zwanego później Chrzcicielem. Chrystus jako młodzieniec stoi w płytkiej wodzie rzeki ukazanej frontalnie, z szeroko rozłożonymi rękami, przepasany białym prześcieradłem, zawiązanym z prawej strony. Wokół głowy świetlisty nimb. Z lewej strony na kamieniu ustawiony odziany w wielbłądzią skórę i czerwoną szatę święty Jan Chrzciciel, polewając prawą ręką głowę Chrystusa, w lewej trzyma wysoki krzyż. Nad głową Chrystusa gołębica w glorii - jako symbol zesłania Ducha Świętego. Przedstawienie mało realistyczne w sposobie opracowania sceny, modelunku postaci i kolorystyce, posiada cechy malarstwa naiwnego realizmu.

Konfesjonał przeniesiony z drewnianego kościoła zbudowanego w 1929 r. Konfesjonał drewniany, na niskim podeście, z obudowana częścią środkową, wysuniętą do przodu, ujęte od tyłu wysokim zapleckiem. Po bokach klęczniki ograniczone ściankami z dekoracją o wykroju walutowym. Część środkowa i boczne dwukondygnacyjne, dzielone gzymsami. Na osi u dołu jednoskrzydłowe płycinowe drzwiczki, wyżej drzwiczki dwuskrzydłowe o wykroju ostrołukowym z dekoracją monogramu w marii, jezusa chrystusa ujęte po bokach słupkami zwieńczonymi gzymsami. Boczne ścianki części środkowej z kratką do spowiedzi, u góry zamknięte wykrojem półkoliście wklęsłym. Zaplecek wysoki zwieńczony gzymsem wspartym na walutowych konsolkach w górnej części ścianek bocznych.

Dar małżonków Modzelen. Stopa okrągła z wydatną gryzą, wysoko wysklepiona i zamknięta od góry pierścieniem. Trzon gładki, prosty z nodusem w kształcie spłaszczonej kuli. Czara gładka rozszerzająca się ku górze. Na odwrocie stopy napis: „Ofiara Antoniego i Małgorzaty małżonków Modzelen 1925 oraz sygnatura twórcy: W. Stupnicki. Przemyśl”.