Ołtarz główny
Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednokondygnacyjny. Podstawa wysoka z alegorycznymi płaskorzeźbami przedstawiającymi: śmierć, sąd ostateczny, piekło i zmartwychwstanie ciał. Retabulum trójosiowe, z zaznaczoną osią główną poprzez większe szerokość i wysokość pola środkowego. Cztery kolumny korynckie. oddzielają od siebie trzy pola retabulum. Między kolumnami w polach bocznych dwie rzeźby-po lewej św. Leona Wielkiego i po prawej św. Augustyna. Pole środkowe w dolnej partii wypełnione rozbudowanym tabernakulum, w górnej bogatą ramą wokół obrazu MB. Na kolumnach wsparte gierowane belkowanie, na nim cztery rzeźby-ponad bocznymi kolumnami rzeźby aniołów siedzących z rozpostartymi skrzydłami, ponad kolumnami środkowymi rzeźby klęczących świętych niewiast. Na osi środkowej - w zwieńczeniu - promienista gloria z płaskorzeźbą Boga Ojca w 1/2 postaci, otoczona obłokami i dwiema główkami aniołków. Ponad nią gołębica. Na słupkach ujmujących po bokach zwieńczenie - rzeźby stojących aniołów z rozpostartymi skrzydłami i rozłożonymi ramionami. Ołtarz z drobną dekoracją źrebaka w postaci wolut, muszli, główek aniołków, wstęg, girland, grzebieni kogucich i w predelli - rokejlów. Ołtarz marmoryzowany w kolorze szalem, ze złoceniem i srebrzeniem. Rzeźby i płaskorzeźbiona dekoracja-złocone, z wyjątkiem gołębicy i obłoków wokół Boga Ojca-które srebrzone. W ołtarzu obraz MB z Dz. z k. XVII w. pod zasuwą oraz na dwóch zasuwach obraz ś w. Marii Magdaleny z 2 poł. XVIII w. i obraz św. Stanisława bpa z poł. XVIII w.
|
Nazwa/tytuł |
Ołtarz główny |
|
Rodzaj |
- |
|
Czas powstania |
Poł. XVIII w. |
|
Styl |
Rokoko |
|
Autor |
- |
|
Materiał |
Drewno polichromowane |
|
Technika |
Rzeźbiarskie, złotnicze |
|
Wymiary |
Wys. ok. 7m Szer. 5, 5m
|
|
Ilość |
1 |
|
Właściciel |
Parafia rzymsko - katolicka pw. śś. Stanisława bpa i Marii Magdaleny w Dzierzkowicach |
|
Informacja o uregulowaniu autorskich praw majątkowych |
Parafia rzymsko - katolicka pw. śś. Stanisława bpa i Marii Magdaleny w Dzierzkowicach |
|
opis |
Ołtarz przyścienny, architektoniczny, jednokondygnacyjny. Podstawa wysoka z alegorycznymi płaskorzeźbami przedstawiającymi: śmierć, sąd ostateczny, piekło i zmartwychwstanie ciał. Retabulum trójosiowe, z zaznaczoną osią główną poprzez większe szerokość i wysokość pola środkowego. Cztery kolumny korynckie. oddzielają od siebie trzy pola retabulum. Między kolumnami w polach bocznych dwie rzeźby-po lewej św. Leona Wielkiego i po prawej św. Augustyna. Pole środkowe w dolnej partii wypełnione rozbudowanym tabernakulum, w górnej bogatą ramą wokół obrazu MB. Na kolumnach wsparte gierowane belkowanie, na nim cztery rzeźby-ponad bocznymi kolumnami rzeźby aniołów siedzących z rozpostartymi skrzydłami, ponad kolumnami środkowymi rzeźby klęczących świętych niewiast. Na osi środkowej - w zwieńczeniu - promienista gloria z płaskorzeźbą Boga Ojca w 1/2 postaci, otoczona obłokami i dwiema główkami aniołków. Ponad nią gołębica. Na słupkach ujmujących po bokach zwieńczenie - rzeźby stojących aniołów z rozpostartymi skrzydłami i rozłożonymi ramionami. Ołtarz z drobną dekoracją źrebaka w postaci wolut, muszli, główek aniołków, wstęg, girland, grzebieni kogucich i w predelli - rokejlów. Ołtarz marmoryzowany w kolorze szalem, ze złoceniem i srebrzeniem. Rzeźby i płaskorzeźbiona dekoracja-złocone, z wyjątkiem gołębicy i obłoków wokół Boga Ojca-które srebrzone. W ołtarzu obraz MB z Dz. z k. XVII w. pod zasuwą oraz na dwóch zasuwach obraz ś w. Marii Magdaleny z 2 poł. XVIII w. i obraz św. Stanisława bpa z poł. XVIII w. |