Łuszczów - Kościół pw. św. Barbary

Obraz przedstawia siedzącą po lewej stronie Matkę Boską w czerwonej sukni i obszernym szaro-niebieskim płaszczu z opuszczoną głową, spoglądającą na półnagie Dzieciątko usadowione na prawym przedramieniu świętego Antoniego, ukazanego w półpostaci w brązowym habicie franciszkańskim. Głowa świętego podniesiona, twarz uduchowiona, oczy wpatrzone w przestrzeń, w lewej ręce chusteczka. Matka Boska prawą rękę wyciąga w stronę Dzieciątka, lewą przyciska do piersi. W tle kłębiące się postaci anielskie wśród obłoków.

Obraz ujęty w prostokącie, z przedstawieniem Matki Boskiej ukazanej w półpostaci z Dzieciątkiem usadowionym na jej lewym przedramieniu. Matka Boska w obszernym niebieskim płaszczu z maforium i koroną kabłąkową na głowie, prawą ręką opuszczoną w dół podtrzymuje Dzieciątko ubrane w długą czerwoną sukienkę. Dzieciątko lewą ręką przytrzymuje księgę, prawa ręka lekko uniesiona w geście błogosławieństwa, na głowie pełna Korona, tło neutralne, brązowo-czerwone, u dołu obrazu napis: „VERA EFEIGIES  S.M. MAJORIS ROMA.

Obraz ujęty w tondzie, z przedstawieniem Matki Bożej w czerwonej sukni i białym maforum z półnagim ciałem Chrystusa na jej łonie. W piersi Matki Bożej tkwi miecz, wokół głowy uniesionej lekko do góry – kolisty nimb, prawą ręką podtrzymuje głowę Jezusa. Tło neutralne.

Ołtarz przyścienny, architektoniczny, drewniany, w całości pokryty marmoryzacją. Mensa prostopadłościenna, wysunięta, w antepedium obraz olejny pt. Zwiastowanie. Podbudowa murowana z wysokimi postumentami i ściankami flankującymi o łukowo-wklęsłych wykrojach u góry. Nastawa ujęta po bokach pilastrami na wysokich gzymsowanych bazach, z płycinami pionowymi na płaszczyznach czołowych, w których gęste sploty w akantowej. Na bocznych krawędziach ażurowa snycerka z motywami rocaillowymi. W polu ołtarza obraz świętej Barbary w obramieniu prostokątnym, zamkniętym od góry łukiem odcinkowym nadwieszonym. Gzyms wsparty na pilastrach, wąski lekko profilowany, przerwany obrysem obrazu na osi. Zwieńczenie ołtarza frontonem naczółkowym zamkniętym od góry odcinkiem łuku, po bokach ze zdwojoną łukowym wcięciem. W narożach spływy wolutowe na cokolikach z rzeźbami klęczących aniołów.

Ołtarz przyścienny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny. Mensa wysunięta, prostopadłościenna, w antepedium dekoracja malarska w formie bukietu kwiatowego ujętego palmetami i wicią akantową. Nastawa z niską płycinową predellą, w polu ołtarza obraz Matki Boskiej Śnieżnej w prostokątnej ramie, zamkniętej od góry łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokami. Całość ujęta lizenami i szerokim pasem ażurowej snycerki w formie obszernych splotów i zwojów wici akantowej. Zwieńczenie przerywanym naczółkiem o łuku koszowym, na którym owalne tondo z obrazem Matki Boskiej Bolesnej w ażurowym oplocie wici akantowej. Wyżej trójlistny krzyż na profilowanym cokoliku.

Ołtarz przyścienny, jednoosiowy, jednokondygnacyjny. Mensa wysunięta, prostopadłościenna, w antepedium obraz olejny pt. Serce gorejące, i symbole Męki Pańskiej w ujęciu wielobarwnej wici kwiatowej. Nastawa z niską płycinową predellą, w polu ołtarza obraz pt. „św. Stanisław Kostka”, w obramieniu prostokątnym, ujętym od góry łukiem półkolistym nadwieszonym z uskokami, po bokach ujęty lizenami i szerokim pasem ażurowej snycerki w formie obszernych splotów i zwojów wici kwiatowej. Zwieńczenie przerwanym naczółkiem o łuku koszowym, z profilowanym odcinkiem gzymsów na osi, na którym uskrzydlona główka i owalne tondo z obrazem świętego Onufrego w oplocie wici kwiatowej. Wyżej krzyż trójlistny na cokoliku.

W latach sześćdziesiątych XX wieku w ołtarzu bocznym. Krucyfiks w formie pełnoplastycznej rzeźby drewnianej Chrystusa konającego na krzyżu. Ciało przymocowane trzema gwoździami, lekko opuszczone w dół, głowa w koronie cierniowej w pozycji horyzontalnej, stopy lekko założone. Perizonium wąskie skrzyżowana na łonie, związane na prawym boku. Krzyż prosty, tabliczka z napisem INRI w formie chorągiewki.

Stopa kielicha z wydatną kryzą o wykroju falistym i wysokim wypukłym cokoliku,  powyżej którego uskok i lejkowata część górna. Cokolik z plastycznym reliefem geometryczno – roślinnym w symetrycznym rozplanowaniu. W górnej części stopy dekoracja w formie kartuszy złożonych z motywów ceowych i palmetek. Zwieńczenie stopy talerzem z obramieniem perełkowym. Nodus rozszerzony, wazonowy, ujęty od dołu talerzykami, z figurkami aniołów unoszących narzędzia męki Chrystusa. Wyżej, na tronie wypukły pierścień z poprzecznymi rozwidlonymi żłobieniami. Czara dzwonowata, z lekko wywiniętym brzegiem, do połowy wysokości ujęta ażurowym koszyczkiem z symetrycznie rozmieszczonym ornamentem chrząstkowo-małżowinowym. Na stopie od dołu częściowo zatarty napis:… Andreas Smagski Anno Domini 1650.

Kielich na stopie kolistej, wypukłej z wydatną kryzą na obrysie wypukło- wklęsłym. Część dolna sfalowana, oddzielona uskokami od gładkiej części górnej o formie lejkowatej. Nodus wazonikowy, ujęty pierścieniami, zdobiony puklowaniem z rowkami i garbami. Czara o kształcie tulipanowym z lekko wywiniętym brzegiem, na nim znak probierni krakowskiej z początku XIX wieku – C E.