Świeciechów - Kościół pw. św. MIkołaja bpa i św. Małgorzaty

Obraz w kształcie stojącego prostokąta przedstawia postać młodego mężczyzny sportretowanego od pasa w górę, wspartego prawym łokciem o blat stołu, z dłońmi złożonymi przed sobą na stole. Twarz portretowanego owalna, jasnej karnacji z odcieniami ugru i różu na policzkach, oczy szare, wąskie czarne brwi, nos wydatny, włosy brązowo czarne zaczesane na lewą stronę, po obu stronach twarzy brązowo czarne bokobrody. Mężczyzna ubrany jest w granatowoczarny surdut, pod szyją widoczny jest biały kołnierzyk (koloratka stroju kapłańskiego). Tło, na którym przedstawiona jest postać, ma kolor brązowy, przechodzący z jasnobrązowego wokół twarzy w tonację ciemniejszą przesuwając się ku brzegom.

Maria stojaka frontalnie na kuli ziemskiej trzymająca w lewej ręce kwiat lilii, z prawą ręką złożoną na piersiach. Pod prawą stopą księżyc, lewa depcząca szatana w postaci węża. Ubrana w suknię przepasaną paskiem i w narzucony na plecy płaszcz spływający poprzez lewe ramię poniżej pasa w dół. W tle powyżej głowy Marii dwie uskrzydlone główki oraz wyżej na osi obrazu gołębica Ducha św. Tło jednolite beżowo-zielone, suknia biała, płaszcz niebieski, Wokół głowy aureola metalowych gwiazd, na głowę nałożona późn. metalowa korona otwarta zwieńczona krzyżykiem. Gźrą obraz zamknięty półkoliście.

Przedstawienie w kształcie prostokąta zamkniętego górą łukiem pełnym. W dolnej części obraz ukazuje grupę osób adorujących Matkę Boską Częstochowską z Dzieciątkiem ukazującą się w górze na tle nieba. W dolnej części kompozycji scena w pejzażu, wśród zielonych pół, na horyzoncie zabudowania kościoła parafialnego w Świeciechowie. Na pierwszym planie wiejska rodzina: od lewej starzec, obok niego młody chłopiec, następnie ojciec rodziny (odwrócony tyłem do patrzącego), dalej na prawo jego młoda żona, niemowlę i starsza kobieta. Wszyscy (poza niemowlęciem) klęczą i patrzą (poza żoną pochyloną w dół) w stronę Matki Boskiej. Towarzyszy im stojący po prawej stronie kapłan. Ludzie ubrani są w stroje ludowe, odświętne, w białych koszulach, ojciec rodziny w ciemnoniebieskiej sukmanie, ksiądz w stroju kapłańskim. W górnej części kompozycji wizerunek MB Częstochowskiej na tle nieba. MB w niebieskim płaszczu, dzieciątko w białej sukience. Nad ich głowami złociste nimby, w których przedstawienia aniołów. Karnacja obu postaci ciemna. Wokół nich niebo rozświetlone, dalej szarobłękitne.

Obraz w kształcie prostokąta zamkniętego górą łukiem koszowym. W dolnej części obraz ukazuje dość wierny widok zabudowań kościoła parafialnego w Świeciechowie (kościół, dzwonnica, dwa krzyże na terenie cmentarza przykościelnego, drzewa - otoczone murem z trój osiową bramą na wysokości prezbiterium, poza ogrodzeniem kościoła na pierwszym planie po lewej prostopadłościenna kapliczka z krzyżem na wysokim schodkowym cokole). Górną zasadniczą część kompozycji zajmuje postać Chrystusa unoszącego się wśród chmur na tle rozświetlonego górą nieba. Postać sportretowana od kolan w górę, ukazana frontalnie. Chrystus ubrany w błękitną suknię z szerokimi rękawami, z sercem gorejącym na piersi oraz w obszerny czerwony płaszcz przewiązany w pasie, rozwiewany przez wiatr. Twarz szczupła, włosy jasne długie. Z tyłu głowy promienista aureola. Chrystus patrzy ufnie przed siebie, ma szeroko rozłożone ramiona. W górze pod łukiem ramy obrazu napis: „PÓJDŹCIE DO MNIE WSZYSCY”. W lewym dolnym rogu napis przytoczony w pkt. 8 Historia, po prawej sygnatura artysty: „R. SIKORA / pinx”.

Przedstawienie w kształcie prostokąta zamkniętego górą łukiem pełnym. Św. Kinga przedstawiona en pied, w lekkim ustawieniu w prawą stronę, twarz ukazana en face. Umiejscowiona w bliżej nieokreślonej przestrzeni. Tło dołem zielone z elementami roślinności po lewej stronie i leżącym pastorałem, po prawej ogromna bryła soli. W górze tło niebieskoszare. Obraz przedstawia starą kobietę ubraną w czerwoną (ledwie widoczną) suknię z orłem umieszczonym wysoko pod szyją oraz w nałożony na nią obszerny ciemny płaszcz, spięty wysoko na piersiach, okrywający całą postać. Stopy niewidoczne. Twarz szczupła o wystających kościach policzkowych, z wysokim czołem, nos wąski, oczy ciemne, podkrążone, usta wąskie. Włosy ledwie widoczne, siwiejące, zasłonięte rudawo-czerwoną chustą nałożoną na głowę. Pod brodą podwika. Na głowie korona. Nad głową z tyłu okrągły jasny nimb. Dłonie złączone, wyciągnięte przed siebie, o splecionych palcach. Na prawym przedramieniu różaniec z dużym krzyżykiem ozdobionym klejnotami. W lewym dolnym rogu kompozycji napis: ”Sta Kinga”.

Zapewne część przeniesionego z innego miejsca nagrobka W formie steli nawiązującej kształtem do amfory. Nagrobek składa się z trzech elementów: da silnie zwężającym się cokole z gzymsem w formie profilowanego półwałka umieszczona jest gruszkowata forma czworoboczna z płaskorzeźbioną dekoracją z trzech stron. Góra przykryta impostem z płaską płytą na wierzchu. Zapewne brak zwieńczenia. Dekoracja z jednej strony w kształcie rokokowego kartusza, ponad którym kapelusz ze zwisającymi poza rondo trzema chwastami. Z drugiej strony wyryta inskrypcja: "A.D./1762". Trzecia inskrypcja z trzeciej strony została niemal zatarta: "D.O.M." Ponad nią ornament w kształcie potrójnego listka. Całość została umieszczona na nowym, cementowym cokole.

Stopa okrągła na niewielkim cokoliku z kryzą, pole zdobione wicią winnej latorośli z kłosami zboża. Trzon o przekroju okrągłym z nodusem w kształcie spłaszczonej kuli dekorowanym grawerowanymi sercowymi rezerwami. Nodus ujęty od dołu pierścieniem, od góry segmentem szpulowym. Puszka o wykroju okrągłym, obustronnie przeszklona, w licu ujęta nakładką z kamieniami ozdobnymi zdobioną grawerowanymi, ostrołukowymi rezerwami. Słońce o zarysie okrągłym, promienie naprze mian krótsze z dłuższymi, proste i faliste. Na promienie w licu nałożony wieniec i kłosów zboża z wicią winnej latorośli oraz plakietkami: u dołu gołębica Ducha Św. u góry Bóg Ojciec. W zwieńczeniu krzyżyk równoramienny zdobiony kamieniami ozdobnymi. Całość złocona, gołębica Ducha św. Srebrzona.  Odwrocie gładkie.

O konstrukcji skrzyniowej, trójrzędowe, ustawione na u wspólnym prostokątnym podeście. Siedziska, oparcia, ” pulpity i podstawy do klęczenia w formie prostych lekko zaokrąglonych na narożach desek. Ściana czołowa opracowana dwoma płycinami z ornamentem w postaci czterech wolutowo zakończonych łuków, ułożonych na rzucie koła. Ścianki boczne z jednej strony ław bez ozdób, z drugiej strony ozdobione wypukłym, głęboko rzeźbionym ornamentem wolutowo-roślinnym. Dekoracja na wysokości siedziska i zagłówka.

Na cementowej podstawie w formie schodów, kamienny postument z prostym krzyżem tej samej wysokości co p postument. Z przodu postumentu płycina z napisem wy-kutym majuskułą: ROKU/1901”. Postument na profilowany w części górnej cokole z takimż gzymsem. Zwieńczony kamiennym krzyżem. Krzyż z wyodrębnionym cokołem umieszczony na zwieńczeniu w formie pary wolutowych spływów.