Rybitwy - Kościół pw. Wszystkich Świętych

Rozpięty na rękach podniesionych pod kątem rozwartym. Głowa przechylona na prawy bark. Klatka piersiowa ułożona lekko w prawo. Nogi zgięte w kolanach skierowane W prawo, stopy prawa na lewej przybite wspólnym gwoździem. Perizonium, zebrane w węzeł przy prawym boku, opada fragmentem draperii; obrzeże tkaniny zdobione perełkowaniem. Pod napiętą skórą klatki piersiowej żebra zaznaczone są puklami. Twarz z długimi wąsami i brodą. Prawy splot włosów opada głęboko na piersi. Karnacja beżowo-kremowa, białe perizonium. Broda, wąsy, włosy brunatne.

Beczkowe z lunetami sklepienie prezbiterium zamknięte półkolistą absydą ozdabia siatka żeber stiukowych w typie kalisko-lubelskim. Żebra biegnąc w poprzek beczki sklepienia wiążą z sobą trzy pary lunet oraz dzielą pola między lunetami. Od lunety absydialnej żebra biegną promieniście. Biegi żeber przerywane są prostokątami, kwadratami i rombami. W polach figur geometrycznych występują sześcioboczne guzy zdobione na wierzchu rozetą. W polach między żebrowych- płaskorzeźby uskrzydlonych głów. Zebra trójboczne w prze- kroju (12x14 cm) zdobi po wierzchu astragal a po bokach kimation wolich oczu. Guzy z rozetą wzbogaca również astragal i wole oczy. Uskrzydlone głowy malowane ugrem i jasnym brązem.

Beczkowe z lunetami sklepienie nawy ozdabia siatka żeber stiukowych w typie kalisko-lubelskim. Żebra biegną w poprzek beczki sklepienia, wiążą z sobą trzy pary lunet oraz dzielą pola między lunetami. Ciągi żeber przerywane są polami kwadratowymi ujętymi odcinkami żeber. W polach występują sześcioboczne guzy zdobione na wierzchu rozetą. Żebra trójboczne w przekroju (12x14 cm) zdobi po wierzchu astragal, po bokach kimation wolich oczu. Guzy z rozetą wzbogaca również astragal i wole oczy. 

Stopa i czasza z piaskowca (XVIII w.). Trzon drewniany, kolumnowy dorabiany w XX w.Czasza półkulista, w części dolnej ujęta grubymi puklami. Część górna profilowana z wydatnym ćwierć- wałkiem. Pomiędzy puklami występują płyciny klinowo zwężające się ku spodowi czaszy. Skraje górne płycin wygięte wklęśle.Stopa kwadratowa (62x62 cm), o części cokołowej sprofilowanej simą i wierzchu płaskim. Trzon kolumnowy i pokrywa kopulasta o ośmiu żebrach wykonane w drewnie malowanym (XX w.).

Na kwadratowej, płaskiej, sfazowanej w obrzeżu stopie - trzon czterogranny, tralkowy. Czasza półkulista, spłaszczona, ujęta od spodu puklowanym muszlowo koszem. Część górna profilowana wklęśle z wywiniętym półwałkowo wylewem. Nad koszem napis kuty: "ANNO: DNI, 1736 DIE 28 7 bris". W spodzie czaszy wydrążone gniazdo do osadzenia na trzonie

Na czterech filarach balustrada pełna, prosta, mieści się w szerokości nawy kościoła. Lico balustrady dzielone architektonicznie pilastrami hermowymi, zwieńczone gzymsem z pasem kostkowym i wysuniętym parapetem. Pomiędzy, pilastrami 12 ramek o niewypełnionych polach (zapewnie pierwotnie obrazy 12 apostołów). W tle belki podwalinowej balustrady kanelowane konsole pod pilastry. Trzony pilastrów w części górnej zdobią pary żłobków i nacięcia cekinowe. Nad pilastrami toczone imposty. Tło malowane seledynowo,  pilastry, ramki i listwy jasno-brązowe.

Ambona drewniana przyścienna, nadwieszona. Korpus sześcioboczny z łukowa to wybrzuszoną podstawą i lekko wysuniętym profilowanym parapetem. W prostokątnych płycinach korpusu snycerskie dekoracje z monogramem Chrystusa wpisanym w koło ujętym ornamentem z motywem akantu. Zaplecek wysoki płaski z prostokątną płyciną zamkniętą półkoliście, ujętą po bokach pseudokolumnami. Baldachim płaski, sześcioboczny: w narożach akroteriony z palmetą, w zwieńczeniu krzyż na niskim postumencie. Schody wzdłuż ściany- policzkowe z balustradą pełną, płycinową, ujęte przy wejściu słupkami ze zwieńczeniem szyszkami.